Αλλεργίες. Πιο επικίνδυνες την άνοιξη…

Η άνοιξη για τους περισσότερους ανθρώπους είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου… Όμως, για το 20 – 25% του γενικού πληθυσμού (σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Αλλεργιολογίας) η άνοιξη δημιουργεί μια σειρά προβλημάτων… Κόκκινα μάτια που τρέχουν δάκρυα, ξαφνικό συνάχι, ξηρός βήχας, δερματικά εξανθήματα και φτερνίσματα ταλαιπωρούν μικρούς και μεγάλους. Πώς θα προφυλαχθείτε;

Ο ερχομός της άνοιξης είναι μια όμορφη και αναζωογονητική εμπειρία. Επιτέλους, ύστερα από την κλεισούρα του χειμώνα μπορείτε να χαρείτε ηλιόλουστες βόλτες και ελεύθερα παιχνίδια στο πάρκο! Δυστυχώς, όμως, οι πρώτες ανοιξιάτικες ακτίνες του ήλιου δε φωτίζουν το ίδιο χαρούμενα όλους τους ανθρώπους.
Η γύρη, οι ανθισμένες λεύκες, αλλά και τα έντομα που μας περιτριγυρίζουν “απειλητικά” κάνουν την άνοιξη μια βασανιστική εποχή για πολλούς από εμάς, που ταλαιπωρούνται εξαιτίας κάποιας αλλεργίας.
Οι αλλεργίες της άνοιξης τις περισσότερες φορές επηρεάζουν το αναπνευστικό σύστημα και τα μάτια, ενώ οι πιο συνηθισμένες από αυτές είναι η ρινίτιδα, το αλλεργικό άσθμα και η επιπεφυκίτιδα.

Τι ακριβώς είναι η αλλεργία;

Ό όρος αλλεργία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1906 από τον Βιεννέζο παιδίατρο Clement von Pirquet, ο οποίος συμπύκνωσε τα πορίσματά του στην πρόταση: “Στη γενική αντίληψη της διαφορετικής αντιδραστικότητας ενός οργανισμού προτείνω τον όρο ”αλλεργία”, όπου οι ελληνικές λέξεις ”άλλος” και “έργο” σημαίνουν μια παρέκκλιση από την αρχική κατάσταση της συμπεριφοράς του οργανισμού ενός φυσιολογικού ατόμου“.
Η αλλεργία είναι λοιπόν μια παρέκκλιση, που δεν παρατηρείται παρά μόνο σε συγκεκριμένα άτομα, τα αλλεργικά. Πρόκειται για μια διαφορετική αντίδραση ενός ήδη ευαισθητοποιημένου οργανισμού από προηγούμενη είσοδο του αλλεργιογόνου παράγοντα σ’ αυτόν. Η αλλεργία είναι μια υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, που εκφράζεται κλινικά με ήπια ή έντονα συμπτώματα.
Οι αιτιολογικοί παράγοντες της αλλεργίας διακρίνονται σε απαραίτητους (τα αλλεργιογόνα) και σε παράγοντες συμμετοχής. Ας τους δούμε, όμως, αναλυτικά:
Απαραίτητοι παράγοντες:

• Ακάρεα σπιτικής σκόνης, γύρη, σπόροι ατμοσφαιρικών μυκήτων, τρίχωμα ζώων, σάλιο και επιθήλια επιδερμίδας (μεταφέρονται με τον αέρα).
• Κάποια τρόφιμα, όπως: γάλα, αβγό, ψάρι, θαλασσινά, ξηροί καρποί, σόγια, δημητριακά, φρούτα, αλλά και βιομηχανοποιημένες τροφές.
• Χημικά προϊόντα, μέταλλα (νικέλιο, κ.ά.), φάρμακα τοπικής χρήσης, λατέξ (λάστιχο, καουτσούκ), φυτικές και ζωικές πρωτεΐνες, βαφές που δρουν τοπικά στο δέρμα.
• Τα ενέσιμα φάρμακα, με πρώτη την πενικιλίνη.
• Το τσίμπημα μέλισσας και σφήκας.

Παράγοντες συμμετοχής:

• Κληρονομικότητα
• Στρες
• Συνθήκες του χώρου (υγρασία, ανεπαρκής αερισμός, υπερβολική ζέστη, συχνές και απότομες καιρικές μεταβολές).

Η εκδήλωση αλλεργικής νόσου, όπως η ατοπική δερματίτιδα, το αλλεργικό άσθμα και η αλλεργική ρινοεπιπεφυκίτιδα είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων με το ανοσολογικό σύστημα. Εμφανίζεται τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού ως ατοπική δερματίτιδα, η οποία είναι συνήθως προπομπός για την εμφάνιση αλλεργικού άσματος και αλλεργικής ρινίτιδας.
Οι αλλεργίες προβληματίζουν πολλές φορές του γονείς, γιατί τα συμπτώματά τους είναι συχνά ίδια με αυτά των παιδικών ασθενειών. Έτσι, άλλοτε ανησυχούν χωρίς λόγο και άλλοτε υπερβολικά, γιατί δεν ξέρουν αν η αδιαθεσία του παιδιού οφείλεται σε κάποια μορφής αλλεργία ή όχι. Βέβαια, μιλάμε για εποχιακή αλλεργία όταν αυτή εμφανίζεται μετά τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, διαρκεί την εποχή της ανθοφορίας και επαναλαμβάνεται για 2 τουλάχιστον έτη.