Το Χρονικό
Η ανορεξία περιγράφηκε, για πρώτη φορά, το 1689, από το γιατρό Ρίτσαρντ Μόρτον, με την ονομασία «Νευρική Φθίση» (Nervous Consumption). Τα αιτία εμφάνισής της είναι η θλίψη και το άγχος.
Το 1873, η πάθηση πήρε τη σημερινή της ονομασία και θεωρήθηκε ως ψυχολογική διαταραχή.
Το 1983, ο θάνατος της Αμερικανίδας τραγουδίστριας Κάρεν Κάρπεντερ, έφερε στο προσκήνιο την αρρώστια. Όταν πέθανε ζύγιζε μόνο 50 κιλά.
Σήμερα, οι γιατροί παραθέτουν ως αίτια έναν συνδυασμό από γενετικούς, νευρολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
Κίνδυνος
Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τις έφηβες που ζουν στις βιομηχανικές χώρες.
Θεραπεία
Η νοσηλεία σε νοσοκομείο είναι απαραίτητη, εάν η τιμή του σωματικού βάρους πέσει κάτω από το 75% (ή και λιγότερο) από το φυσιολογικό. Επανατοποθέτηση οιστρογόνου και αντι-καταθλιπτικά χορηγούνται, προκειμένου να μειωθεί η απειλή της οστεοπόρωσης και να αποτραπεί την κατάθλιψη και την περαιτέρω νοσηλεία σε νοσοκομείο.
Αποτελέσματα
Η μειωμένη λήψη τροφής, καθώς και η χαμηλή λήψη ασβεστίου και βιταμινών μπορεί να προκαλέσει χαμηλή πίεση του αίματος, κατάθλιψη, κυκλοθυμία και πρόωρη εκδήλωση οστεοπόρωσης. Ταυτόχρονα, υπάρχει κίνδυνος θανάτου, λόγω τυχόν προβλημάτων στη λειτουργία των οργάνων του σώματος (ή αυτοκτονία, σε εξαιρετικές περιπτώσεις).
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_07/12/2006_175291
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου