Όπως όλοι γνωρίζουμε, τα σκυλιά και οι γάτες βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά από εμάς τους ανθρώπους.
Μπορεί τα μάτια τους να φαίνονται ίδια με τα δικά μας, όμως δεν είναι ακριβώς ίδια. Η όρασή τους έχει κάποιες ιδιαιτερότητες και τα μάτια τους συμπεριφέρονται διαφορετικά, σε σχέση με τα ανθρώπινα.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα σκυλιά και οι γάτες δεν μπορούν να διακρίνουν χρώμα, παρα μόνο αποχρώσεις του γκρι. Αυτό δεν ισχύει.
Μπορούν να διακρίνουν κάποια χρώματα, αλλά όχι όλα.
Τα σκυλιά και οι γάτες, έχουν κάποια κύτταρα στα μάτια τους, που τους βοηθάνε να βλέπουνε εξαιρετικά, σε πολύ δυνατό ή σε πολύ χαμηλό φως, σε σχέση με τους ανθρώπους.
Τα μάτια τους, το βράδυ, χρησιμοποιούν κάποια κύτταρα που ονομάζονται "ράβδοι" και έχουν ευαισθησία σε αμυδρό φως.
Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται στο πίσω μέρος του αμφιβληστροειδή χιτώνα, του ματιού.
Έχουν την ικανότητα με πολύ αμυδρό φως, να "συλλαμβάνουν" την εικόνα και να την στέλνουν στον εγκέφαλο.
Ο άνθρωπος δεν έχει τέτοια κύτταρα. Έτσι στο σκοτάδι, βλέπει μαυρίλα.
Γενικά σχεδόν ποτέ δεν υπάρχει απόλυτο σκοτάδι.
Μπορεί τα μάτια τους να φαίνονται ίδια με τα δικά μας, όμως δεν είναι ακριβώς ίδια. Η όρασή τους έχει κάποιες ιδιαιτερότητες και τα μάτια τους συμπεριφέρονται διαφορετικά, σε σχέση με τα ανθρώπινα.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα σκυλιά και οι γάτες δεν μπορούν να διακρίνουν χρώμα, παρα μόνο αποχρώσεις του γκρι. Αυτό δεν ισχύει.
Μπορούν να διακρίνουν κάποια χρώματα, αλλά όχι όλα.
Τα σκυλιά και οι γάτες, έχουν κάποια κύτταρα στα μάτια τους, που τους βοηθάνε να βλέπουνε εξαιρετικά, σε πολύ δυνατό ή σε πολύ χαμηλό φως, σε σχέση με τους ανθρώπους.
Όραση το βράδυ
Τα μάτια τους, το βράδυ, χρησιμοποιούν κάποια κύτταρα που ονομάζονται "ράβδοι" και έχουν ευαισθησία σε αμυδρό φως.
Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται στο πίσω μέρος του αμφιβληστροειδή χιτώνα, του ματιού.
Έχουν την ικανότητα με πολύ αμυδρό φως, να "συλλαμβάνουν" την εικόνα και να την στέλνουν στον εγκέφαλο.
Ο άνθρωπος δεν έχει τέτοια κύτταρα. Έτσι στο σκοτάδι, βλέπει μαυρίλα.
Γενικά σχεδόν ποτέ δεν υπάρχει απόλυτο σκοτάδι.
Πάντοτε υπάρχει μία ελάχιστη - αμυδρή πηγή φωτός (πχ από τα άστρα). Αλλά δεν είναι αρκετό για τον άνθρωπο, ώστε να μπορέσει να "δει".
Για τα σκυλιά και τις γάτες όμως είναι!
Τώρα, βλέπουμε πολλές φορές τα μάτια τους να λάμπουν στο σκοτάδι. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Στην πραγματικότητα δεν λάμπουν, απλά έχουν "μέσα" τους "εγκλωβισμένο" φως - εικόνα, που αντανακλάει σε έναν "καθρέπτη".
Ας το αναλύσουμε λίγο καλύτερα.
Κάποια κύτταρα που βρίσκονται στα μάτια τους, και συγκεκριμένα πίσω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα (ονομάζονται tapetum), συμπεριφέρονται σαν καθρέφτες.
Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται πιο πίσω από τα κύτταρα "ράβδους".
Έτσι, όταν ένα σκυλί - μια γάτα, βλέπει κάτι στο σκοτάδι, "διασχίζει" η εικόνα που βλέπει, τα κύτταρα "ράβδους" (συλλαμβάνοντας μεγάλο μέρος της εικόνας, λόγω της ευαισθησίας σε χαμηλό φωτισμό) και προσκρούει στα κύτταρα tapetum.
Τα κύτταρα αυτά, αντανακλάνε την εικόνα ξανά προς τα έξω και η εικόνα ξαναδιασχίζει τα κυτταρα ράβδους, δίνοντάς τα μία δεύτερη ευκαιρία, να "συλλάβουν" και να στείλουν στον εγκέφαλο, ότι δεν μπόρεσαν, κατά την είσοδο της εικόνας!
Φανταστείτε ότι αυτή η διαδικασία συμβαίνει συνέχεια (πολλές φορές / δευτερόλεπτο).
Έτσι, επειδή υπάρχει αυτή η αντανάκλαση στο μάτι από τα κύτταρα "καθρέφτες", σε απόλυτο για εμάς σκοτάδι, εμείς βλέπουμε τα μάτια τους σαν να λάμπουν (που ουσιαστικά είναι η εικόνα που αντανακλούν!).
Τώρα, υπο κανονικές συνθήκες φωτός, εμείς οι άνθρωποι έχουμε τριών ειδών κύτταρα που ονομάζονται κώνοι.
Αυτά τα κύτταρα μας επιτρέπουν να διακρίνουμε το κόκκινο, πράσινο, μπλε.
Οπότε σε συνδυασμό, βλέπουμε μία εικόνα με όλες τις αποχρώσεις και όλους τους πιθανούς χρωματισμούς.
Οι σκύλοι και οι γάτες όμως, έχουν μόνο δύο ειδών τέτοια κύτταρα, που μπορούν να διακρίνουν το μπλε και πράσινο.
Έτσι, δεν μπορούν να δουν όλο το φάσμα των χρωμάτων, αλλά περιορισμένο, σε μία εικόνα που βλέπουν!
Δηλαδή βλέπουν μόνο ότι χρώματα μπορούν να προκύψουν από το συνδυασμό των δύο αυτών χρωμάτων!
Τώρα, βλέπουμε πολλές φορές τα μάτια τους να λάμπουν στο σκοτάδι. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Στην πραγματικότητα δεν λάμπουν, απλά έχουν "μέσα" τους "εγκλωβισμένο" φως - εικόνα, που αντανακλάει σε έναν "καθρέπτη".
Ας το αναλύσουμε λίγο καλύτερα.
Κάποια κύτταρα που βρίσκονται στα μάτια τους, και συγκεκριμένα πίσω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα (ονομάζονται tapetum), συμπεριφέρονται σαν καθρέφτες.
Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται πιο πίσω από τα κύτταρα "ράβδους".
Έτσι, όταν ένα σκυλί - μια γάτα, βλέπει κάτι στο σκοτάδι, "διασχίζει" η εικόνα που βλέπει, τα κύτταρα "ράβδους" (συλλαμβάνοντας μεγάλο μέρος της εικόνας, λόγω της ευαισθησίας σε χαμηλό φωτισμό) και προσκρούει στα κύτταρα tapetum.
Τα κύτταρα αυτά, αντανακλάνε την εικόνα ξανά προς τα έξω και η εικόνα ξαναδιασχίζει τα κυτταρα ράβδους, δίνοντάς τα μία δεύτερη ευκαιρία, να "συλλάβουν" και να στείλουν στον εγκέφαλο, ότι δεν μπόρεσαν, κατά την είσοδο της εικόνας!
Φανταστείτε ότι αυτή η διαδικασία συμβαίνει συνέχεια (πολλές φορές / δευτερόλεπτο).
Έτσι, επειδή υπάρχει αυτή η αντανάκλαση στο μάτι από τα κύτταρα "καθρέφτες", σε απόλυτο για εμάς σκοτάδι, εμείς βλέπουμε τα μάτια τους σαν να λάμπουν (που ουσιαστικά είναι η εικόνα που αντανακλούν!).
Όραση τη μέρα
Τώρα, υπο κανονικές συνθήκες φωτός, εμείς οι άνθρωποι έχουμε τριών ειδών κύτταρα που ονομάζονται κώνοι.
Αυτά τα κύτταρα μας επιτρέπουν να διακρίνουμε το κόκκινο, πράσινο, μπλε.
Οπότε σε συνδυασμό, βλέπουμε μία εικόνα με όλες τις αποχρώσεις και όλους τους πιθανούς χρωματισμούς.
Οι σκύλοι και οι γάτες όμως, έχουν μόνο δύο ειδών τέτοια κύτταρα, που μπορούν να διακρίνουν το μπλε και πράσινο.
Έτσι, δεν μπορούν να δουν όλο το φάσμα των χρωμάτων, αλλά περιορισμένο, σε μία εικόνα που βλέπουν!
Δηλαδή βλέπουν μόνο ότι χρώματα μπορούν να προκύψουν από το συνδυασμό των δύο αυτών χρωμάτων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου