Το μαστιχόδεντρο ευδοκιμεί αποκλειστικά και μόνο στη Νότια Χίο. Παίρνει την πλήρη ανάπτυξή του στα 40-50 χρόνια και ζει περίπου 100. Από τον 5ο έως τον 6ο χρόνο δίνει τη ρητίνη και μετά τον 15ο παράγει από 60-250γρ και σε σπάνιες περιπτώσεις 400γρ.
Η αποκλειστική παραγωγή της στο νησί της Χίου οφείλεται σύμφωνα με θεωρίες στο εύκρατο κλίμα της περιοχής και στα υποθαλάσσια ηφαίστεια και στο ασβεστολιθικό έδαφος. Έχουν γίνει προσπάθειες να καλλιεργηθεί ο μαστιχοφόρος σχίνος και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας καθώς και σε άλλα κράτη, αλλά χωρίς επιτυχία.
Οι ιδιότητες της μαστίχας είχαν ανακαλυφθεί από τα αρχαία χρόνια. Οι πρώτες αναφορές προέρχονται από τον Ηρόδοτο τον 5ο αιώνα π.χ.. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται στις θεραπευτικές ιδιότητες της μαστίχας όπως ο Πλίνιος, Ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός. Οι φαρμακευτικές της ιδιότητες ήταν γνωστές και στον Ιπποκράτη.
Στην αρχαία Ρώμη χρησιμοποιούσαν οδοντογλυφίδες από Μαστιχόδεντρα για να λευκαίνουν τα δόντια τους.
Στην αρχαία Ελλάδα μασούσαν το αποξηραμένο ρητινώδες υγρό που έρεε από το φλοιό του μαστιχόδεντρου. Επίσης βρέθηκαν ιατρικές συνταγές στις οποίες φαίνεται πως χρησιμοποιούσαν τη μαστίχα σε διάφορες ασθένειες.
Η παραγωγή της μαστίχας γίνεται από τον Ιούνιο εώς το Σεπτέμβριο. Η γεύση της μαστίχας στην αρχή του μασήματος είναι μάλλον πικρή στη συνέχεια όμως εξαφανίζεται και το ειδικό της άρωμα προσδίδει μια ιδιαίτερη γεύση. Η σκληρότητά της οφείλεται σε πολλούς παράγοντες όπως η θερμοκρασία, ο χρόνος έκθεσης της μαστίχας και το μέγεθος που έχει το δάκρυ.
http://diatrofikaiygeia.blogspot.gr/2010/07/blog-post_5771.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου