Επειδή το διαμάντι είναι τόσο σκληρό, μπορεί να τροχιστεί μόνο με ένα άλλο διαμάντι. Στην πράξη, χρησιμοποιείται διαμαντόσκονη αναμεμειγμένη με ελαιόλαδο. Το μείγμα τοποθετείται σε ένα δίσκο, που περιστρέφεται με 2.800 στροφές το λεπτό.
Το ότι μπορούμε να τροχίσουμε ένα διαμάντι οφείλεται στο γεγονός ότι η σκληρότητα του ορυκτού ποικίλλει και εξαρτάται, μάλιστα, από το συγκεκριμένο σημείο που τροχίζουμε. Το διαμάντι είναι ένα κρυσταλλικό υλικό και, κατά το τρόχισμά του, εκμεταλλευόμαστε τις φυσικές σχισμές που έχει στις επιφάνειές του. Σε κάποια σημεία της επιφάνειάς του είναι πιο σκληρό απ’ ό,τι σε άλλα σημεία. Στη διαμαντόσκονη που χρησιμοποιούμε,
υπάρχουν πάντα ορισμένοι κόκκοι που είναι πιο σκληροί από το διαμάντι που επεξεργαζόμαστε, και γι’ αυτό μπορούμε να το τροχίσουμε. Αυτή η διαφοροποίηση στη σκληρότητα είναι επίσης και ο λόγος που μπορούμε να κονιορτοποιήσουμε ένα διαμάντι. Αν ένα διαμάντι υποστεί πίεση υπό μια πολύ συγκεκριμένη γωνία, τότε είναι εκπληκτικά εύθραυστο.
Τα περισσότερα διαμάντια που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία έχουν υποστεί επεξεργασία. Κατά τα άλλα, για το τρόχισμα, το κόψιμο ή το στίλβωμα, χρησιμοποιούνται ακατέργαστα ή χαμηλής αξίας διαμάντια. Λιγότερο από το ένα τρίτο όλων των διαμαντιών είναι τόσο υψηλής ποιότητας, ώστε να γίνουν κοσμήματα.
Στην πραγματικότητα, το διαμάντι δεν είναι παρά καθαρός άνθρακας, που όμως έχει εκτεθεί σε συνθήκες εξαιρετικά μεγάλης πίεσης και θερμοκρασίας, βαθιά μέσα στο υπέδαφος.
http://www.scienceillustrated.gr/?p=1295
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου