Κίνδυνοι για τα παιδιά από χημικές ουσίες στις συσκευασίες τροφίμων

Κίνδυνο παχυσαρκίας ή διαβήτη αντιμετωπίζουν τα παιδιά που εκτίθενται συχνά σε δύο χημικές ουσίες που εμπεριέχονται συνήθως σε πλαστικές και μεταλλικές συσκευασίες τροφίμων, υποστηρίζουν νέες αμερικανικές μελέτες.

Eρευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, στο πλαίσιο μελέτης τους, είδαν ότι τα υψηλά επίπεδα ενός συγκεκριμένου τύπου φθαλατών – που χρησιμοποιείται για να κάνει το πλαστικό πιο μαλακό – που εντόπισαν σε δείγματα ούρων, συνδέονταν με υψηλότερο κίνδυνο ινσουλινοαντίστασης σε εφήβους.

Σε δεύτερη μελέτη, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν διαπίστωσαν ότι η δισφαινόλη Α (BPA) – που χρησιμοποιείται ως εσωτερική επίστρωση στα αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών ή στις κονσέρβες τροφίμων – συνδεόταν με την παχυσαρκία και τις «ξεχειλωμένες» σιλουέτες των εφήβων.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία των αμερικανικών Κέντρων Ελέγχου Λοιμώξεων, περίπου ένας στους έξι εφήβους στις ΗΠΑ είναι παχύσαρκος. «Σίγουρα η ανθυγιεινή διατροφή και η έλλειψη σωματικής άσκησης αποτελούν τα κύρια αίτια της συγκεκριμένης κατάστασης. Ωστόσο, προκύπτουν συνεχώς ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι οι χημικές ουσίες του περιβάλλοντος συμβάλλουν στην ενίσχυση της παιδικής παχυσαρκίας» εξηγεί ο παιδίατρος δρ Λεονάρντο Τρασάντε, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Ο δρ Τρασάντε και η ομάδα του προχώρησε σε μετά-ανάλυση δεδομένων που είχαν προκύψει από έρευνα μεγάλης κλίμακας γύρω από την υγεία και τη διατροφή και η οποία είχε πραγματοποιηθεί στο διάστημα 2003-2008. Σε αυτήν, είχαν καταγραφεί δείγματα ούρων και αίματος συνολικά 766 εφήβων ηλικίας 12-19 ετών.

Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι η ανίχνευση ενός συγκεκριμένου τύπου φθαλατών, γνωστός ως DEHP (Di-2-ethylhexylphalate) στα ούρα, συνδεόταν άμεσα με τον κίνδυνο ινσουλινοαντίστασης στους συγκεκριμένους εφήβους – μια κατάσταση που αποτελεί προάγγελο του διαβήτη.

Οι ερευνητές παρόλα αυτά δεν υποστηρίζουν ότι τα ευρήματα αυτά δεν αποδεικνύουν ότι η κατανάλωση συσκευασμένων τροφίμων οδηγεί σε ινσουλινοαντίσταση. Είναι πιθανό, εξηγούν, κάποια παιδιά που εμφανίζουν ήδη ινσουλινοαντίσταση να ακολουθούν ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες με αποτέλεσμα να καταναλώνουν συχνά συσκευασμένα τρόφιμα και για τον λόγο αυτόν να συγκεντρώνουν υψηλότερα επίπεδα φθαλατών στα ούρα τους.

Ο δρ Τρασάντε ωστόσο, υπογραμμίζει ότι οι φθαλάτες ενδεχομένως να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο εκκρίνεται η ορμόνη ινσουλίνη. «Συνιστώ στους γονείς να αποφεύγουν την αγορά πλαστικών που περιέχουν DEHP. Ακόμα, δεν θα πρέπει να πλένουν πλαστικά δοχεία στο πλυντήριο πιάτων, ενώ όταν αυτά έχουν φθαρεί θα πρέπει να καταλήγουν στα σκουπίδια» αναφέρει ο ίδιος.

Από την άλλη πλευρά, οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν προχώρησαν σε μετά-ανάλυση της ίδιας διατροφικής μελέτης με σκοπό να συγκρίνουν τα επίπεδα δισφαινόλης Α (BPA) στα ούρα παιδιών και εφήβων ηλικίας 6-18 ετών. Όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics, αναλύοντας δεδομένα συνολικά 3.370 παιδιών, είδαν ότι η δισφαινόλη Α - χημική ουσία που μιμείται τα οιστρογόνα «ξεγελώντας» τους υποδοχείς τους – δεν συνδεόταν με ινσουλινοαντίσταση.

Τα παιδιά, ωστόσο, που έφεραν υψηλά επίπεδα BPA στα ούρα τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκα, ή έτειναν να έχουν δυσανάλογες αναλογίες μέσης-ύψους, συγκριτικά με τα υπόλοιπα.

 tovima.gr