Γιατί κάποιοι μαθαίνουν μια ξένη γλώσσα εύκολα και άλλοι δύσκολα;

Γνωρίζουμε από την εμπειρία μας ότι κάποιοι μαθαίνουν ξένες γλώσσες εύκολα και άλλοι δύσκολα. Το γιατί υπάρχει μεγάλη απόκλιση προσπάθησε να εξηγήσει μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Neuroscience από ερευνητές του Πανεπιστημίου «McGill» στο Μόντρεαλ.

Η μελέτη βρήκε ότι αιτία είναι η διαφορά στην ισχύ των συνδέσεων μεταξύ συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου, και ότι οι άνθρωποι με λεκτική ευφράδεια μαθαίνουν πιο εύκολα ξένες γλώσσες.

Διάφορες περιοχές του εγκεφάλου επικοινωνούν μεταξύ τους, ακόμα και όταν αυτός ξεκουράζεται. Η ισχύς των συνδέσεων ποικίλει μεταξύ των ανθρώπων. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι οι διαφορές αυτές αποτυπώνονται στις λεκτικές ικανότητες.

Οι ερευνητές υπέβαλλαν σε εγκεφαλική απεικόνιση 15 αγγλόφωνα άτομα τα οποία στη συνέχεια άρχισαν ένα εντατικό πρόγραμμα εκμάθησης γαλλικών που κράτησε 12 εβδομάδες. Οι λεκτικές ικανότητες των συμμετεχόντων ελέγχθηκαν σε προφορικό και γραπτό επίπεδο, πριν και μετά το πρόγραμμα εκμάθησης της γαλλικής γλώσσας.

Ιός Ζήκα - Πώς μεταδίδεται - Χώρες που κινδυνεύουν

Ο ιός Zika μεταδίδεται από τα κουνούπια και ανήκει στην ομάδα του κίτρινου πυρετού, του δάγκειου πυρετού και του ιού του Δυτικού Νείλου. Η μόλυνση δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα συμπτώματα στις περισσότερες περιπτώσεις, ενδέχεται, όμως, να προξενήσει πυρετό, εξανθήματα, δυνατούς πονοκεφάλους, πόνους στις κλειδώσεις και τους μυς. Η ίδια η λοίμωξη δεν είναι μεταδοτική από άτομο σε άτομο.

Ο ιός Zika, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η νέα αναδυόμενη απειλή για την ανθρωπότητα, σύμφωνα με αξιωματούχους του γραφείου δημόσιας υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ενώ οι επιστήμονες προειδοποιούν όσους ζουν σε περιοχές με τροπικό κλίμα και ιδιαίτερα τις γυναίκες για την επικινδυνότητά του.

Ο ιός Zika που μεταδίδεται με το τσίμπημα από μολυσμένα κουνούπια και έχει συνδεθεί πρόκληση εγκεφαλικών βλαβών σε χιλιάδες μωρά στη Βραζιλία και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, θεωρείται πιθανόν να εξαπλωθεί σε όλες τις χώρες της Αμερικής, εκτός από τον Καναδά και τη Χιλή, όπως δήλωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Τα ποσοστά νοσηλείας είναι χαμηλά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δήλωσε ότι δεν έχουν αναφερθεί ακόμα θάνατοι από τον ιό.

Η πλαστικότητα του εγκεφάλου

Στη δεκαετία του 1970 οι νευροεπιστήμονες πίστευαν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελούνταν από μια πληθώρα κυκλωμάτων νεύρων, τα οποία είχαν μια δεδομένη διασύνδεση.

Από την επόμενη όμως δεκαετία φάνηκε, ότι τα κυκλώματα και οι διασυνδέσεις του εγκεφάλου δεν είναι σταθερές και δεδομένες. Οι νευρώνες, τα νευρικά δηλαδή κύτταρα έχουν μια ιδιότητα που ονομάζεται πλαστικότητα. Έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν τις διασυνδέσεις τους, σαν να λέμε τα «κλαδιά» με τα οποία επικοινωνούν με τους διπλανούς νευρώνες. Μπορείτε να φανταστείτε την εικόνα δύο διπλανών δένδρων, τα οποία αν χρειαστεί μπορούν να αναπτύξουν νέα κλαδιά το ένα προς το άλλο ώστε να μπορέσουν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.

Στην περίπτωση των νευρώνων, η επικοινωνία του ενός «κλαδιού», με αυτό ενός κοντινού άλλου νευρώνα, γίνεται με χημικό τρόπο, με ουσίες που ονομάζουμε νευροδιαβιβαστές. Τέτοιοι είναι η ακετυλχολίνη, η νοραδρεναλίνη, η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη κ.ά. Αν το ένα κλαδί εκκρίνει ντοπαμίνη για παράδειγμα, μπορεί να επικοινωνήσει μόνο με κλαδιά που έχουν την ικανότητα να ερεθίζονται από τη ντοπαμίνη, δηλαδή να έχουν υποδοχείς ντοπαμίνης. Έτσι επιτυγχάνεται ο εκλεκτικός ερεθισμός, η εκλεκτική δηλαδή επικοινωνία, μεταξύ «κλαδιών» που μιλούν την ίδια γλώσσα. Με τον τρόπο αυτόν η επικοινωνία δεν διαχέεται, ώστε να δημιουργηθεί χάος, αλλά κατευθύνεται σε συγκεκριμένους «δρόμους».

Ο εγκέφαλος αλλάζει συνεχώς

Ανακαλύφθηκε ότι αυτό που αποκαλούμε πλαστικότητα του εγκεφάλου είναι τόσο δυναμική διαδικασία ώστε αν χρειαστεί, κάποια «κλαδιά» να μπορούν να αλλάξουν τη γλώσσα που επικοινωνούν με τα γύρω τους «κλαδιά», δημιουργώντας νέα δίκτυα επικοινωνίας. Εκεί δηλαδή που ένας νευρώνας σε ένα του «κλαδί» παρήγαγε σεροτονίνη και μπορούσε επομένως να επικοινωνεί με παραπλήσια «κλαδιά» που διέθεταν υποδοχείς σεροτονίνης, εάν παραστεί ανάγκη, μπορεί να «μάθει» το «κλαδί» αυτό να παράγει ντοπαμίνη, ώστε να μπορέσει να επικοινωνήσει με άλλο «κλαδί» που έχει υποδοχείς ντοπαμίνης.

Οδηγός σωστού μαγειρέματος, το κατάλληλο κρέας για κάθε τρόπο μαγειρέματος.

Ο κάθε τρόπος μαγειρέματος είναι ιδιαίτερος και μπορεί να επιδράσει στη διατροφική αξία της τροφής με δύο τρόπους: μπορεί να μειώσει την περιεκτικότητά της σε θρεπτικά συστατικά ή να μειώσει ή να αυξήσει την περιεκτικότητά της σε τοξίνες. Με τη θερμότητα κάποιες τοξίνες καταστρέφονται, αλλά μπορούν να δημιουργηθούν κάποιες άλλες.
Έτσι, λοιπόν, υπάρχει μία διαβάθμιση από τον καλύτερο στον λιγότερο τρόπο μαγειρέματος.

Στον ατμό
Είναι ένας πολύ υγιεινός και εύκολος τρόπος. Τα τρόφιμα τοποθετούνται στον ατμομάγειρα και ο χρονοδιακόπτης, που μπαίνει σε λειτουργία ετοιμάζει το φαγητό σε λίγα λεπτά. Το λίγο νερό που χρησιμοποιείται και οι χαμηλές θερμοκρασίες μαγειρέματος, κάνουν το μαγείρεμα στον ατμό τον υγιεινότερο τρόπο προετοιμασίας τροφής. Η θερμοκρασία είναι αρκετή για να καταστρέψει τα μικρόβια και μερικές από τις τοξίνες τους, αλλά δεν επηρεάζει σημαντικά τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά και η υγρασία που απορροφούν οι τροφές είναι χαμηλή, ώστε η γεύση να είναι πιο μεστή. Ακόμα και οι πιο ευαίσθητες βιταμίνες (υδροδιαλυτές) επιβιώνουν όσο πιο πολύ γίνεται. Επίσης, τα μεταλλικά άλατα και τα ιχνοστοιχεία χάνονται στο νερό.

Βραστά
Η κατσαρόλα έχει περισσότερες δυνατότητες από τον ατμομάγειρα. Στον ατμό δεν μπορούμε να μαγειρέψουμε ούτε μακαρόνια, ούτε κοκκινιστό, ούτε όσπρια, ούτε σούπες, ούτε πολλά αλλά. Είναι πολύ υγιεινός τρόπος μαγειρέματος, αλλά πρέπει να τηρούνται κάποια σημαντικά μυστικά, που κάνουν τα μαγείρεμα ακόμα πιο υγιεινό. Τα φαγητά γίνονται νόστιμα, εύκολα και γρήγορα. Το σημαντικότερο είναι να μειωθούν οι απώλειες από το νερό και από τη θερμοκρασία. Έτσι, όταν μπει το φαγητό στην κατσαρόλα το νερό πρέπει να βράζει και να είναι όσο λιγότερο σε ποσότητα γίνεται. Ο χρόνος μαγειρέματος είναι σημαντικός, γι’ αυτό ο βρασμός πρέπει να διαρκεί όσο το δυνατόν λιγότερο. Καλό είναι τα τρόφιμα να μαγειρεύονται με τον φλοιό τους (π.χ. οι πατάτες) για μικρότερη απώλεια των θρεπτικών συστατικών. Η χύτρα ταχύτητος μπορεί να μειώσει τον χρόνο και το νερό που είναι αναγκαίο για το μαγείρεμα, αλλά δεν είναι κατανοητό και επιστημονικά αποδεδειγμένο αν υστερεί ή υπερτερεί του βρασίματος με παραδοσιακή κατσαρόλα.

Η ζωή κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής

Η ζωή όχι μόνο υπάρχει αλλά μπορεί και συντηρείται σε ενεργά οικοσυστήματα με πλούσια ποικιλότητα μέσα στο αφιλόξενο, ψυχρό και απολύτως σκοτεινό περιβάλλον των νερών που είναι κλεισμένα κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Αυτό αποδεικνύει η μελέτη των μικροοργανισμών στα δείγματα νερού από τη «σφραγισμένη» μέσα στον πάγο της Δυτικής Ανταρκτικής λίμνη Γουίλανς.

Τα ευρήματα, τα οποία επιβεβαιώνουν για πρώτη φορά τις σχετικές θεωρίες των επιστημόνων, προσφέρουν νέα στοιχεία τόσο για τη μελέτη της ζωής στη Γη όσο και για τη διερεύνηση της ενδεχόμενης ύπαρξής της έξω από τον πλανήτη μας.

Τα μοναδικά αξιόπιστα δείγματα

Τα δείγματα νερού που ανέσυρε από τη Γουίλανς η αμερικανική αποστολή WISSARD (Whillans Ice Stream Subglacial Access Research Drilling) τον Ιανουάριο του 2013 ήταν τα πρώτα που ελήφθησαν από κάποια από τις πολλές λίμνες που είναι «θαμμένες» κάτω από τους πάγους της Ανταρτικής και προσέλκυσαν αμέσως τα φώτα της δημοσιότητας καθώς είχε διαπιστωθεί ότι περιείχαν μικρόβια.

Λίγο αργότερα είχε ακολουθήσει μια ανάλογη δειγματοληψία – και μια ανακοίνωση για «νέα μορφή ζωής« – από τη ρωσική αποστολή στην επίσης «κλεισμένη» από τον πάγο λίμνη Βοστόκ, όπως όμως αποδείχθηκε τα ρωσικά δείγματα είχαν επιμολυνθεί κατά την ανάσυρσή τους. Τα δείγματα της Γουίλανς παρέμειναν λοιπόν τα μόνα «καθαρά» και αξιόπιστα, γι’ αυτό και τα αποτελέσματα των μελετών που γίνονται σε αυτά αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την επιστημονική κοινότητα.

«Γκρεμίζοντας» το μύθο… του πόσιμου κολλαγόνου

Υγρό Πόσιμο Κολλαγόνο ως συμπλήρωμα διατροφής.
Κολλαγόνο, η «κόλλα» του σώματος

Tο κολλαγόνο είναι μια πρωτεΐνη που αποτελεί βασικό συστατικό του συνδετικού ιστού (περιτονίας) του σώματός μας. Ο συνδετικός ιστός υπάρχει παντού μέσα μας, καθώς συνδέει τα όργανα μεταξύ τους (έτσι πχ κρατιούνται σταθερά στη θέση τους, μέσα στον θώρακα και την κοιλιά), συνδέει τις ίνες των ιστών μεταξύ τους μέσα στα όργανα, καθώς και τα κύτταρα μεταξύ τους μέσα στις ίνες των ιστών.

Ουσιαστικά, όλο το σώμα μας (ακόμα και τα οστά) χτίζεται πάνω, γύρω και μέσα στην περιτονία, όπως τα τούβλα «γεμίζουν» τον τσιμεντένιο σκελετό για να φτιαχτεί ένα σπίτι. Επίσης, σε διάφορες μορφές ανάλογα με το όργανο, το κολλαγόνο βρίσκεται στους τένοντες, στην καρδιά, στα νύχια, στα μαλλιά, στο δέρμα, στα ούλα, στα μάτια, στις αρθρώσεις και στα αιμοφόρα αγγεία μας• είναι αυτό που δίνει συνοχή και ελαστικότητα στους ιστούς, όπως για παράδειγμα στο δέρμα, τους χόνδρους, τις αρτηρίες και τις αρθρώσεις. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το κολλαγόνο αντιστοιχεί περίπου στο 30% του σωματικού μας βάρους

Κολλαγόνο ως συμπλήρωμα διατροφής;

Από όλα τα συμπληρώματα διατροφής, ένα από τα περισσότερο «ευρηματικά» είναι το «υγρό πόσιμο κολλαγόνο». Το βλέπω να διαφημίζεται όλο και περισσότερο, τόσο στο Facebook, όσο και σε φαρμακεία και online καταστήματα καλλυντικών και συμπληρωμάτων διατροφής (υπάρχει σχετική ελληνική σελίδα στο Facebook με πάνω από 26.000 like!!!)

Η προώθηση του πόσιμου υγρού κολλαγόνου γίνεται βάσει συνδυασμού δύο πραγμάτων:

Στάχτη από ξύλα, η πολύτιμη

Η στάχτη που μένει στο τζάκι, στην ξυλόσομπα ή στον φούρνο δεν είναι καθόλου για πέταμα όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας διαβάζοντας τη λίστα που ακολουθεί.

Η καύση των ξύλων δεν αποτελεί περιβαλλοντικά ενδεδειγμένο τρόπο θέρμανσης του σπιτιού μας. Το πέπλο αιθαλομίχλης που καλύπτει τον νυχτερινό ουρανό στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας.

Αφού όμως αποφασίσατε να ανάψετε το τζάκι σας μπορείτε να κάνετε κάτι καλό με την τέφρα από την καύση των ξύλων (τα οποία θα επιβάλλεται τουλάχιστον να είναι φυσικά και όχι τεχνητά, βαμμένα, με κόλλες, βερνίκια, επεξεργασμένα MDF κλπ).

Η στάχτη που θα χρησιμοποιήσουμε με τους τρόπους που θα διαβάσετε πιο κάτω δεν θα πρέπει να έχει επιμολυνθεί με πλαστικά, αποτσίγαρα ή άλλα σκουπίδια που έχουμε τη συνήθεια να πετάμε στη φωτιά.

Η συλλογή

Περιμένουμε το τζάκι να κρυώσει και μαζεύουμε την άσπρη στάχτη που είναι στην επιφάνεια και την διαχωρίζουμε από τα καρβουνάκια της στάχτης. Την αποθηκεύουμε σε μεταλλικό δοχείο με καπάκι. (π.χ. τενεκέ από τυρί ή άλλο αντίστοιχο δοχείο).

Τα καρβουνάκια της στάχτης τα αποθηκεύουμε σε ξεχωριστό δοχείο.

Η χημική σύσταση της στάχτης

Η στάχτη περιέχει κυρίως ανθρακικό ασβέστιο σε ποσοστό από 25% έως 45%, το οποίο είναι ένα ανόργανο αλάτι με χημικό τύπο CaCO3. Σε ποσοστό λιγότερο από 10 % περιέχει κάλιο (Κ) και σε ποσοστό λιγότερο από 1% φωσφορικό άλας. Περιέχει επίσης ιχνοστοιχεία σιδήρου, μαγγανίου, ψευδαργύρου, χαλκού και μερικά βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο, το νικέλιο και το χρώμιο. Η στάχτη δεν περιέχει άζωτο.

Η κλίση της Γης προκαλεί Κλιματική Αλλαγή (όχι μόνο ο άνθρωπος)

Η μετατόπιση του άξονα της Γης που συμβαίνει κάθε 41.000 χρόνια επηρεάζει το Κλίμα του πλανήτη μεταβάλλοντας τις συνθήκες που επικρατούν στη γεωγραφική ζώνη με τις εντονότερες βροχοπτώσεις.

Η πρόσφατη μελέτη που συμπεριέλαβε στοιχεία των τελευταίων 282.000 ετών είναι η πρώτη που διαπιστώνει μια συσχέτιση ανάμεσα στη λοξότητα της Γης και την κίνηση ενός συγκεκριμένου βαρομετρικού χαμηλού που αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή θερμότητας και υγρασίας του πλανήτη μας. Ο λόγος για τη Διατροπική Ζώνης Σύγκλισης (ή Διατροπικό μέτωπο ή Ισημερινή ζώνη σύγκλισης).

Η ακριβής διαμόρφωση της διατροπικής ζώνης σύγκλισης ποικίλλει μέσα στο χρόνο, αλλά βρίσκεται κοντά στον Ισημερινό.

«Πήρα τα δεδομένα και τα υπέβαλα σε μαθηματική ανάλυση ώστε να διαπιστώσω τυχόν επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Έτσι, ξεκινάμε από τον κύκλο της λοξότητας που επαναλαμβάνεται κάθε 41.000 χρόνια. Με βάση αυτό διενεργούμε συγκρίσεις με άλλα φαινόμενα που επαναλαμβάνονται περιοδικά» εξήγησε η Κριστίν ΝτεΛόνγκ από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα στις ΗΠΑ.

Σε συνεργασία με επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας και το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ταϊβάν, η ΝτεΛόνγκ εξέτασε πυρήνες ιζημάτων από την ακτή της Παπούα Νέας Γουινέας και δείγματα σταλακτιτών από αρχαία σπήλαια της Κίνας.

Science: Οι δέκα σημαντικότερες εξελίξεις στην Επιστήμη το 2015

Στον καθιερωμένο ετήσιο απολογισμό του, το κορυφαίο περιοδικό Science αναγνωρίζει ως επίτευγμα της χρονιάς μια νέα, σχετικά απλή τεχνική για γενετικές παρεμβάσεις ακριβείας. Παρουσιάζει εννέα ακόμα σημαντικές εξελίξεις για το 2015.

Τον τίτλο της σημαντικότερης εξέλιξης κερδίζει το CRISPR, ένα ενζυμικό σύστημα που επιτρέπει στους ερευνητές να διαγράφουν ή να τροποποιούν συγκεκριμένα γονίδια στο DNA ζώων, φυτών και μικροβίων. Το CRISPR ανακαλύφθηκε πριν από τρία χρόνια, φέτος όμως αξιοποιήθηκε σε μια ευρεία γκάμα μελετών. Μία από αυτές αφορούσε την πρώτη αναφορά για γενετική τροποποίηση ανθρώπινων εμβρύων, την οποία ανακοίνωσαν ερευνητές στην Κίνα προκαλώντας αντιδράσεις στη Δύση.

Το υπόλοιπο Top10:

* Οι πρώτες επισκέψεις σε πλανήτες νάνους: To New Horizons της NASA έφτασε στον Πλούτωνα, ενώ το Dawn, επίσης της NASA, μελέτησε από κοντά τη Δήμητρα.

* Η αλληλούχιση του γονιδιώματος του «Ανθρώπου του Κένγουϊκ», που έζησε στις ΗΠΑ πριν από 8.500 χρόνια. Η αλληλουχία επιβεβαιώνει ότι οι πρώτοι Αμερικανοί έχουν ασιατική καταγωγή.

* Η αποκάλυψη ότι οι περισσότερες μελέτες Ψυχολογίας δεν μπορούν να αναπαραχθούν από άλλους επιστήμονες, γεγονός που μειώνει την αξιοπιστία τους.

Τέσσερα νέα στοιχεία προστίθενται στον Περιοδικό Πίνακα

H Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) αναγνώρισε επίσημα 4 νέα χημικά στοιχεία, με τα οποία συμπληρώνεται η έβδομη γραμμή του Περιοδικού Πίνακα. Και τα τέσσερα είναι στοιχεία «βαρέων βαρών» με ατομικούς αριθμούς 113, 115, 117 και 118.

Τα κριτήρια

Ο ατομικός αριθμός - ο αριθμός των πρωτονίων που υπάρχουν στον πυρήνα κάθε στοιχείου - είναι το βασικό κριτήριο για την κατάταξη των στοιχείων στον Περιοδικό Πίνακα της Χημείας. To πρώτο στοιχείο του πίνακα είναι το υδρογόνο, του οποίου ο πυρήνας έχει ένα πρωτόνιο, ενώ το βαρύτερο στοιχείο που απαντάται στη Γη είναι το ουράνιο, με ατομικό αριθμό 92.

Ακόμα βαρύτερα στοιχεία μπορούν να παραχθούν στο εργαστήριο από τη σύγκρουση ελαφρύτερων στοιχείων, είναι όμως ασταθή και διασπώνται σε ελαφρύτερα στοιχεία. Σε γενικές γραμμές, όσο βαρύτερο είναι ένα τεχνητό στοιχείο τόσο λιγότερο ζει. Το βαρύτερο γνωστό στοιχείο είναι το 118, το οποίο μόλις αναγνωρίστηκε επίσημα από την IUPAC. Οι πρώτες αναφορές για τη δημιουργία του ήρθαν το 1999, αποδείχθηκε όμως ότι ήταν κατασκευασμένες. Η πατρότητα της πραγματικής ανακάλυψης αποδίδεται τώρα σε ερευνητές του «Lawrence Livermore National Laboratory» στις ΗΠΑ και του Joint Institute for Nuclear Research της Ρωσίας, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να το ονομάσουν επίσημα.

Μετά το DNA, η κληρονομικότητα RNA

H λειτουργία αυτών των μορίων αποδεικνύεται μακράν πιο σύνθετη από ό,τι είχαμε φανταστεί.
Ουάσινγκτον.

Κάποτε θα θεωρούνταν αίρεση να ισχυριστεί κανείς ότι τα χαρακτηριστικά που κληροδοτούν οι γονείς στους απογόνους κωδικοποιούνται σε κάτι άλλο εκτός από το DNA. Κι όμως, υπάρχουν πλέον πολλά παραδείγματα «επιγενετικών» πληροφοριών. Το τελευταίο αφορά μόρια RNA, των οποίων η λειτουργία αποδεικνύεται μακράν πιο σύνθετη από ό,τι είχαμε φανταστεί.

Η αποκάλυψη
Δύο μελέτες που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science» αποκαλύπτουν ότι το σπέρμα, τουλάχιστον των τρωκτικών αλλά πιθανότατα και του ανθρώπου, περιέχει μόρια RNA που επηρεάζουν το μεταβολισμό των απογόνων ανεξάρτητα από τα γονίδιά τους.

Το RNA έρχεται έτσι να προστεθεί σε άλλους γνωστούς επιγενετικούς παράγοντες, δηλαδή παράγοντες που επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά των απογόνων χωρίς να μεταβάλλουν το ίδιο το γενετικό υλικό τους. Ένας τέτοιος παράγοντας είναι η λεγόμενη μεθυλίωση του DNA, δηλαδή προσθήκη χημικών «διακοπτών» στο DNA που ρυθμίζουν την έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων.

Τα νέα ευρήματα
Στις δύο νέες μελέτες, ερευνητές στις ΗΠΑ και την Κίνα δείχνουν ότι μόρια RNA, τα οποία παράγονται από τον πατέρα κάτω από συγκεκριμένες περιβαλλοντικές συνθήκες, λειτουργούν κι αυτά ως επιγενετικοί παράγοντες.

Μετά τη γενετική, η επιγενετική (video)

Παρουσιάστηκε ο χάρτης των «διακοπτών» που ενεργοποιούν και απενεργοποιούν γονίδια ανάλογα με τις ανάγκες του κυττάρου.

Δεκατρία χρόνια μετά τη δημοσίευση του πρώτου ανθρώπινου γονιδιώματος, διεθνής ερευνητική κοινοπραξία παρουσιάζει τον μεγαλύτερο ως σήμερα χάρτη του επιγονιδιώματος: ένα δίκτυο διακοπτών που ενεργοποιούν και απενεργοποιούν γονίδια ανάλογα με τις ανάγκες του κυττάρου, και δείχνουν να παίζουν σημαντικό ρόλο σε ασθένειες όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ.

Τι προκαλεί τις διαφορές

Σχεδόν όλα τα κύτταρα του σώματος περιέχουν το ίδιο DNA, το οποίο περιέχει τις πληροφορίες για τη δημιουργία και διαφοροποίηση όλων των ιστών του σώματος. Αν όμως το γενετικό υλικό είναι ίδιο σε όλα τα κύτταρα, πώς γίνεται να διαφέρει ένα μυϊκό κύτταρο από ένα κύτταρο του δέρματος;

Οι διαφορές οφείλονται στους λεγόμενους επιγενετικούς παράγοντες οι οποίοι λειτουργούν ως διακόπτες για την ενεργοποίηση συγκεκριμένων γονιδίων και την απενεργοποίηση όσων δεν χρειάζονται σε έναν συγκεκριμένο ιστό.

Πόσο αντέχουμε χωρίς οξυγόνο;

Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι μια θαυμαστή «μηχανή» που μπορεί να αντισταθεί σε φοβερές κακουχίες. Αντέχει σοβαρούς τραυματισμούς, την έλλειψη τροφής και τις ακραίες καιρικές συνθήκες, όμως χωρίς οξυγόνο «εγκαταλείπει» μέσα σε μερικά λεπτά.

Το οξυγόνο είναι συνώνυμο με κάθε μορφή ζωής. Γιατί όμως ο αέρας που αναπνέουμε είναι τόσο καθοριστικός για την ύπαρξή μας; Πόσο μπορούμε να αντέξουμε χωρίς να πάρουμε ανάσα και πόσος χρόνος χρειάζεται για να υποστούν τα ζωτικά όργανα ανεπανόρθωτες βλάβες;

Γνωρίζουμε ότι το αίμα είναι απαραίτητο για την επιβίωση του ανθρώπινου οργανισμού, όμως η σημασία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαδικασία της οξυγόνωσης. Ο άνθρωπος είναι αερόβιο ον, δηλαδή χρειάζεται το οξυγόνο για να επιβιώσει και να απελευθερώσει ενέργεια. Χωρίς οξυγόνο, τα κύτταρα δεν μπορούν να απελευθερώσουν την ενέργεια από τις τροφές και επομένως πεθαίνουν.

Η αναπνοή είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία που ελέγχεται από τον εγκέφαλο. Το ίδιο ισχύει και για τον καρδιακό παλμό, την αρτηριακή πίεση και την πέψη.

Αν και οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι πόσος χρόνος χρειάζεται για να προκύψουν ανεπανόρθωτες βλάβες από την έλλειψη οξυγόνου, έχουν μελετήσει ορισμένα παράδοξα περιστατικά ώστε να καταλήξουν σε μια σχετικά ακριβή εκτίμηση.

Εσκεμμένη έλλειψη οξυγόνου

Ουκρανία: Ανακαλύφθηκε αρχαίος ελληνικός οικισμός 2.000 ετών στον Δνείπερο ποταμό

Η επιβεβαίωση της εξάπλωσης των Ελλήνων στις απομακρυσμένες περιοχές της Ουκρανίας έρχεται από ένα εύρημα που δημοσιοποιήθηκε , δείχνοντας έναν οικισμό στις όχθες του Δνείπερου ποταμού.

Ένα σημαντικό εύρημα έφεραν στο φως αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας και την Εθνική Ακαδημία Επίστημών της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που έδωσαν στην δημοσιότητα, τα αρχαιολογικά ευρήματα αφορούν έναν ελληνικό οχυρωμένο οικισμό άνω των 2.000 ετών, ο οποίος ήταν κατασκευασμένος στις όχθες του ποταμούν Δνείπερου, κοντά στην ελληνική αποικία της Ολβίας.

Όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, την αποικία αυτή την είχαν δημιουργήσει οι Μιλήσιοι, και το όνομά της προερχόταν από την λέξη όλβος, που σημαίνει πλούτος και ευτυχία. Βρισκόταν στο σημείο που ενώνοντας τα ποτάμια Δνείπερος και Μπαγκ, σε έναν τόπο πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα, και πολύ σημαντική θέση από γεωγραφική άποψη. Μάλιστα, ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι Έλληνες είχαν καταφέρει να διασχίσουν τον πλωτό Δνείπερο και να φθάσουν μέσω αυτού στην Βαλτική, για να βρουν κεχριμπάρι που τόσο πολύτιμο ήταν στα χρόνια της αρχαιότητας.

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν κόβουμε τη ζάχαρη

Ο μέσος άνθρωπος λαμβάνει περίπου 300 περιττές θερμίδες καθημερινά λόγω της ζάχαρης, σύμφωνα με μια πρόσφατη αναφορά του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας. Υπάρχουν οι γνωστές πηγές, όπως τα γλυκά και τα αναψυκτικά, αλλά τη βρίσκουμε κρυμμένη και σε πιο “αθώα” μέρη, όπως dressing για σαλάτες και στο γιαούρτι.

Με λίγα λόγια, θα έκανε σε όλους μας καλό να περιορίζαμε λίγο τη ζάχαρη στη διατροφή μας. Η μέση γυναίκα, για παράδειγμα, αναφέρεται πως δεν πρέπει να καταναλώνει περισσότερες από 6 κουταλιές του γλυκού πρόσθετης ζάχαρης καθημερινά.

Τι συμβαίνει όμως στο σώμα μας όταν κόβουμε τη ζάχαρη; Αυτό έχει να κάνει με το πόσες ποσότητες συνηθίζαμε να καταναλώνουμε. Για παράδειγμα, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να βλέπουμε άτομα να βιώνουν συμπτώματα στέρησης, όπως άγχος, ανησυχία, ακόμα και κατάθλιψη. Αν τα βάλουμε στη ζυγαριά με τα θετικά αποτελέσματα, όμως, καταλήγουμε πως αξίζει τον κόπο.

Η καρδιά μας γίνεται πιο δυνατή

Ο κίνδυνος θανάτου από κάποια καρδιοπάθεια μειώνεται μέχρι και τρεις φορές όταν αποφασίσουμε να μην τρώμε τόσο πολλή ζάχαρη. Αυτό συμβαίνει γιατί η χρόνια κατανάλωση αυξάνει τα επίπεδα ινσουλίνης, αυξάνει την αρτηριακή πίεση και τους παλμούς της καρδιάς. Μέσα σε λίγες εβδομάδες θα παρατηρήσουμε ότι η “κακή” LDL χοληστερόλη μας έχει πέσει κατά 10% και τα τριγλυκερίδια κατά 20 με 30%.

Αποχαιρετούμε την ακμή

«Σκληροί δίσκοι» με διάρκεια ζωής 2.000 χρόνων

Ένα βήμα για τη χρήση του DNA ως μέσου αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων που θα αντικαταστήσει τους σκληρούς δίσκους, οι οποίοι έχουν μειωμένη χωρητικότητα και περιορισμένη αντοχή στον χρόνο, έκαναν επιστήμονες από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη.

Οι επιστήμονες απέδειξαν πως, κωδικοποιώντας ψηφιακές πληροφορίες σε αλληλουχίες των τεσσάρων νουκλεοτιδίων του γενετικού κώδικα, οι πληροφορίες αυτές θα μπορούν να «διαβασθούν» ακόμη και μετά από 2.000 χρόνια.

Η ομάδα παρουσίασε το επίτευγμά της στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Χημικών. «Στη μεσαιωνική Ευρώπη, οι καλόγεροι αντέγραφαν σημαντικά έργα για να τα διαδώσουν στις επόμενες γενιές, με συνέπεια πολλά από αυτά τα αντίγραφα να υπάρχουν μέχρι σήμερα», ανέφερε ο Ρόμπερτ Γκρας, μέλος της ομάδας. «Πλέον αποθηκεύουμε τις πληροφορίες σε σκληρούς δίσκους, οι οποίοι καταστρέφονται σε λίγες δεκαετίες».

Την ίδια στιγμή, οι νέες τεχνολογίες έχουν προκαλέσει έκρηξη στον όγκο των παραγόμενων πληροφοριών, κάτι που σημαίνει πως χρειαζόμαστε αποθηκευτικά μέσα με μικρό μέγεθος και μεγάλη χωρητικότητα. Μία ανάγκη στην οποία μπορεί επίσης να απαντήσει το DNA.

«Λίγο μετά την ανακάλυψη της διπλής έλικας, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν πως η γλώσσα κωδικοποίησης που χρησιμοποιεί η φύση είναι παρόμοια με τη δυαδική “γλώσσα” των υπολογιστών», σημείωσε ο ερευνητής. «Σε έναν σκληρό δίσκο, χρησιμοποιούμε αλληλουχίες 1 και 0 για να αναπαραστήσουμε τα δεδομένα, κάτι που στην περίπτωση του DNA γίνεται με τέσσερα νουκλεοτίδια, την αδενίνη, τη θυμίνη, την κυτοσίνη και τη γουανίνη».

Θεωρητικά, σε μόλις 28 γραμμάρια γενετικού υλικού μπορούν να αποθηκευτούν...

Καλή Χρονιά!!!